التهاب لثه یا ژنژیویت

علل بروز التهاب لثه (ژنژیویت) چیست؟

لثه ها در واقع در نقطه ای پایین تر از لبه های لثه که ما می بینیم به دندانها متصل می شوند.

بدین ترتیب یک فضای کوچک به نام شیار (Sulcus) شکل می گیرد.

مواد غذایی و پلاک ممکن است در این فضا به دام افتاده و باعث عفونت لثه یا ژنژیویت شود.

پلاک لایه ای نازک از باکتری ها است. پلاک دائما روی سطح دندان های شما شکل می گیرد.

همان طور که پلاک پیشرفت میکند، سخت تر میشود و روی دندان رسوب میکند. هنگامی که پلاک به زیر خط لثه گسترش می یابد، عفونت می تواند ایجاد شود.

ژنژیویت در صورتی که بدون مداخله پزشک باقی بماند، باعث می شود که لثه ها از دندان جدا شوند.

این مسئله سبب آسیب به بافت نرم و استخوانی که از دندان ها حمایت می کند، میشود.

دندان ممکن است شل و ناپایدار شود. اگر عفونت پیشرفت کند، ممکن است در نهایت دندان خود را از دست بدهید یا لازم باشد دندانپزشک آن را بکشد.
 

 

عوامل خطر برای التهاب لثه (ژنژیویت)

عوامل خطر ژنژیویت شامل موارد زیر هستند:

جویدن تنباکو یا سیگار کشیدن

دیابت

مصرف داروهای خاص (داروهای ضدبارداری خوراکی، استروئیدها، ضد انعقادها، مسدود کننده های کانال کلسیم و شیمی درمانی)

داشتن دندان های کج

لوازم دندانپزشکی که ضعیف هستند.

شکسته شدن موادی که دندان ها با آنها پر شده اند.

بارداری

عوامل ژنتیکی

مشکلات سیستم ایمنی (مانند HIV / ایدز). 1
 

چه کسی در معرض خطر بالای ابتلا به مشکل ژنژیویت لثه قرار دارد؟

هر کسی می تواند ژنژیویت را داشته باشد با این حال، افرادی که عادت های بهداشتی بدی دارند، بیشتر حساس به این وضعیت هستند.

این وضعیتی است که تقریبا غیرممکن است که از آن اجتناب شود.

علاوه بر این افراد مبتلا به دیابت، لوسمی، ایدز و زنان باردار نیز حساس به ژنژیویت هستند.

شما می توانید این بیماری را با به حداقل رساندن عوامل خطرش کنترل کنید. لطفا برای اطلاعات بیشتر پزشک خود را ببینید. 
 

چه زمانی می توان به دندانپزشک مراجعه کرد؟

شما می توانید ژنژیویت را در خانه تشخیص داده و درمان کنید اما اگر وضعیت توسط رسوب ایجاد شده، باید به دندانپزشک مراجعه کنید.

علاوه بر این، دندانپزشکتان ممکن است اشعه ایکس برایتان انجام دهد تا ببیند که بیماری به استخوان اطراف دندان گسترش یافته یا خیر.

پس از جرم گیری دندان ها، اگر عفونت جدی باشد، دندانپزشک شما ممکن است آنتی بیوتیک توصیه کند.

آنتی بیوتیک ها را می توان در قالب دهانشویه، ژل موضعی یا داروهای تجویزی استفاده کرد.

علاوه بر این، اگر بعد از یک دوره درمان در خانه، وضعیت دفاعی شما بهبود نیافته باشد، باید به دندانپزشک بروید و سپس، ممکن است برخی از عوارض ژنژیویت را تجربه کنید.
 

آیا ژنژیویت لثه مسری است؟

پاسخ مطمئن نیست، می باشد. مطابق با آکادمی آمریکایی پریودنتولوژی، باکتری هایی که سبب ایجاد ژنژیویت می شوند می توانند از طریق به اشتراک گذاشتن ظروف، بوسیدن و یا فعالیت های دیگر با بزاق، پخش شوند با این حال توسعه ژنژیویت بستگی به برخی از عوامل اضافی، مانند بهداشت دهان و دندان دارد.

همیشه توصیه می شود که مسواک و یا وسایل در این رابطه خود را با افرادی که علائم بیماری های لثه ای را داند، به اشتراک نگذارید. 2
 

عوارض ژنژیویت

از عوارض آن می توان عود ژنژیویت، پریودونتیت، عفونت یا آبسه لثه ها یا استخوان های فک باشد.

ژنژیویت حاد و زخم دهنده از عوارض بسیار نادر آن است.

برای‌ جرم گیری و درمان‌ پوسیدگی‌ دندان‌ مراجعات‌ منظم به‌ دندانپزشک‌ را فراموش نکنید.

پیشگیری از ژنژیویت

لذا متخصصان توصیه می‌کنند که به منظور پیشگیری از بروز این بیماری و برای‌ جلوگیری‌ از تشکیل‌ پلاک‌ روی‌ دندان‌ ها:
 
1- بهداشت‌ دهان‌ و دندان‌ را رعایت‌ کنید.
 
2- روزانه‌ باید از نخ‌ دندان‌ استفاده‌ کنید.
 
3- حداقل‌ دو نوبت در سال برای معاینه کامل دندان‌ها به‌ دندانپزشک‌ مراجعه‌ کنید.
 
4- همیشه سعی کنید که یک‌ رژیم‌ غذایی‌ متعادل‌ داشته‌ باشید و در صورت نیاز البته با مشورت پزشک، از مکمل‌های‌ ویتامینی‌ استفاده نمایید.
 
5- از خمیر دندان‌ فلورایدداراستفاده‌ کنید.
 
6- برای‌ جرم گیری و درمان‌ پوسیدگی‌ دندان‌ مراجعات‌ منظم به‌ دندانپزشک‌ را فراموش نکنید.
 
7- حتما سیگار را ترک کنید.
 
اگر از اقدامات پیشگیرانه و یا درمان به موقع غفلت کنید، بیماری بدتر می‌شود تا جایی که حتی به‌ عمل‌ جراحی‌ نیاز پیدا می‌کند.
 

درمان

 

هدف اصلی کاهش التهاب لثه هاست

دندانها به صورت دقیق توسط دندانپزشک یا عوامل دخیل در بهداشت دهان و دندان پاک و تمیز می شود.
 

دندانهای خود را خوب مسواک بزنید

روزانه با مسواک نرم پلاک های چسبیده را از دندان بزدائید. احتمال آسیب با مسواک نرم کمتر است.
 

روزانه حداقل یک بار از نخ دندانهای موم دار یا بدون موم استفاده کنید

از خمیردندان فلوئوردار استفاده کنید و مراجعات منظم به دندانپزشک داشته باشید. در موارد خاص دندانپزشک با روشهای جراحی بافت ملتهب لثه را خارج می کند.
 

آنتی بیوتیک

در موارد عفونی و دهان شویه فلوئوردار نیز از موارد درمانی هستند.
 

از مصرف شیرینی و نوشیدنیهای شیرین خودداری کنید 

شکر باعث تولید اسید در دهان و تخریب مینای دندان می شود.

دندانهائی را که ردیف نیستند با مراجعه به پزشک ترمیم کنید و ابزار و وسایل ارتودنسی یا دندانپزشکی را بردارید.

البته این با مشورت دندانپزشک باید صورت پذیرد.
 
برداشتن پلاک از لثه ملتهب ممکن است راحت نباشد، خونریزی و حساسیت لثه ها در عرض ۱ تا ۲ هفته بعد از شستشوی حرفه ای و مراقبت بهداشتی دقیق باید کاهش یابد. آب نمک گرم یا شستشوی با آنتی باکتریال ها تورم آن را کم می کند. 4

پی نوشت:
1.www.rastineh.com
2.www.namnak.com
3.www.tebyan.net
4.www.beytoote.com